İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ AÇISINDAN SAHASAL, İDARİ VE HUKUKİ SORUNLAR
İŞVERENLER, HUKUKÇULAR, YEREL YÖNETİMLER, BAKANLIK, SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI VE İSG PROFESYONELLERİ AÇISINDAN KISA BİR ÖZET
1. İSG profesyonellerinin mesleki bağımsızlığının siyasi, ekonomik ve idari olarak sağlanamamış olması
2. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı yetkililerinin saha sorunları hakkında yeterli bilgi sahibi olmaması ve/veya ilgisiz olmaları
3. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının denetim kadrosu ve sisteminin yetersiz olması
4. Sahada yer alan uygulamaların -mış gibi olması
5. İş yeri hekimlerinin ve iş güvenliği uzmanlarının sertifika kiraya vermeleri ve kendilerine atanan işyerlerine hiç ve/ veya yetersiz hizmet vermeleri
6. İş yeri hekimlerinin çoğunlukla risk analiz çalışmalarına katılmamaları
7. İş yeri hekimlerinin işe giriş muayene formlarını farklı personellerin düzenlemesine izin vermesi, kaşe teslim etmesi
8. İş Güvenliği Uzmanlarının İş Yeri Hekimlerinin yerine işe giriş formlarını düzenlemeleri
9. İş Yeri Hekimi ve İş Güvenliği Eğitim Kurslarına katılan meslek adaylarının dersleri takip etmemesi, yoklamaların kurum ve eğitmenler tarafından öğrenciler gelmiş gibi imzalanması
10. Hukukçuların (hakim, savcı, avukat) 6331 sayılı yasa hakkında yeterince bilgi sahibi olmamaları
11. Hukukçuların işveren, iş yeri hekimi, iş güvenliği uzmanı görev ve sorumluluk tanımları hakkında yeterince bilgi sahibi olmaması
12. Hukukçuların saha işleyişi ve sahadaki etik dışı uygulamalar hakkında bilgi sahibi olmaması
13. İş kazaları sonrası adli kararların çoğunlukla toplum vicdanını rahatlatmak, popüler ve panik duygular ile alınmış olması 6331 görev tanım ve sorumlulukları ile ilgisiz olması
14. İş Sağlığı ve Güvenliği davalarında sadece İş Güvenliği sisteminin sorgulanması; İş Sağlığı sisteminin ve İş Yeri Hekiminin sorumluluklarının incelenmemesi
15. Ortak Sağlık Güvenlik Birimlerinin olaya çoğunlukla ticari ve etik dışı yaklaşımı, görevlendirdikleri İSG profesyonellerine bu bağlamda ekonomik, psikolojik baskı uygulamaları
16. Ortak Sağlık Güvenlik Birimlerinin sözleşme yaptıkları işyerlerine (özellikle Küçük Orta Boyutlu İşletmeler) yeterli ve gerekli hizmeti sunmamaları
17. İşyeri Hekimleri ve İş Güvenliği Uzmanlarının kendi çalışma koşullarını belirleyecek ve ortak tavır almalarını sağlayacak her bir grup için ayrı ayrı ve iki grubun birlikte hareket edeceği ortak bir platforma sahip olmaması
18. İş Yeri Hekimleri ile İş Güvenliği uzmanları arasında zaman zaman var olabilen anlaşılamaz rekabet, sorumluluk /yetki tartışması, zıt görüş tavırlarının olması
19. İş Güvenliği Uzmanlarının İş Yeri Hekimlerinin görev ve yetkilerini gereksiz yere yüklenmeleri
20. İşverenlerin/İşveren temsilcilerinin sorumlulukları hakkında yeterince bilgi sahibi olmayışları
21. İşverenlerin/İşveren temsilcilerinin OSGB ile anlaştıktan sonra almaları gereken hizmet hakkında bilgi sahibi olmamaları
22. İşverenlerin/İşveren temsilcilerinin OSGB ile anlaşmak zorunda olduklarını sanmaları buna inandırılmış olmaları
23. İşverenlerin/İşveren temsilcilerinin OSGB ile anlaştıktan sonra yasal ve bilimsel bağlamda hiçbir sorgulama denetim yapmamaları, takipte olmamaları
24. Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliği kavramına, disiplinine yeterince sahip çıkmaması
25. İş Sağlığı ve Güvenliğinin çalışan kesime yeterince ve doğru ifade edilmemiş olması
26. İş Sağlığı ve Güvenliğine halk sağlığı, toplum yararı için çalışan sivil toplum kuruluşlarının sahip çıkmaması
27. İş Sağlığı ve Güvenliği konusunda (popüler söylemler dışında) hiçbir siyasi partinin programında bilimsel, siyasi olarak tarafsız, etik ilkeler doğrultusunda, saha gözlemleri içeren İSG profesyonelleri tarafından hazırlanmış öneri, tespit çalışmasının yer almaması
28. İdari erk tarafından İş Sağlığı ve Güvenliği sisteminin siyasi olarak ve bazı bireysel ilişkiler çerçevesinde insan ve çalışan haklarına aykırı bir şekilde yürütülmesine seyirci kalınması
29. Yetkili ve sorumlu idari kuruluşların yönetiminde İSG kültüründe bilimsel, akademik ve saha olarak bilgi sahibi bireylerin liyakat bakış açısı ile görevlendirilmemesi
30. İş Sağlığı ve Güvenliğinin bir halk sağlığı sorunu ve insanlık hakkı olduğunun topluma yeterince anlatılamamış olması
31. Üniversitelerin ve akademisyenlerin konuya sahip çıkmayışları, saha profesyonellerinden ve saha sorunlarından kopuk olmaları
32. Tabip Odalarının İş Sağlığı ve Güvenliği sistemine ve sahadaki İş Yeri Hekimlerine popüler siyasi yaklaşımlardan uzak, bilimsel, etik, tutarlı, sürdürülebilir şekilde sahip çıkmamaları
33. Mühendislik odalarının İş Sağlığı ve Güvenliği sistemine ve sahadaki İş Yeri Hekimlerine popüler siyasi yaklaşımlardan uzak, bilimsel, etik, tutarlı, sürdürülebilir şekilde sahip çıkmamaları
34. Yerel yönetimlerin siyasi kaygı gözetmeden İş Sağlığı ve Güvenliği sistemine sahip çıkmayışları ve hatta kendilerinin örnek uygulamaya sahip olmayışı
İş Sağlığı ve Güvenliği hakkındaki sorunları özetleyen ana başlıklar olarak sıralanabilir
Saygılarımla...
İş Yeri Hekimi Fahriye Yonca AYAS MD, PhD (İş Sağlığı)